بررسی مقایسه ای تأثیر مکمل ویتامینی توأم در مقایسه با تک ویتامین های d۳، a، e در کاهش استرس اکسیداتیو در موش های ماده مبتلا به سرطان پستان

زمینه و هدف: سرطان پستان مسئله مهم اپیدمیولوژیک و بیشترین علت مرگ و میر زنان می باشد. استرس اکسیداتیو نقش مهمی در این بیماری ایفا می کند. آنتی اکسیدانها مانند بعضی از ویتامینها،  توجه بسیاری از دانشمندان را برای مقابله با استرس اکسیداتیو به خود جلب کرده است. هدف این تحقیق، تعیین تأثیر مکمل ویتامینی در کاهش استرس اکسیداتیو در سرطان پستان است. روش بررسی: در مطالعه حاضر، 38 موش balb-c مورد استفاده قرارگرفت و در آن ها سرطان پستان به روش کاشت سلول ایجاد شد. موش ها به 4 گروه تقسیم شدند: 4 موش به مدت 1 ماه مکمل ویتامینی، 4 موش ویتامین a، 4 موش ویتامین e و 4 موش ویتامین d دریافت کردند. بعد از یک ماه موش ها به سرطان پستان مبتلا شدند. در گروه دوم موش ها بدون مکمل ویتامینی، مبتلا شدند. در گروه سوم، موش ها با مکمل ویتامینی به بیماری مبتلا نشدند. در سرم خون موش ها، میزان کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی به روش الایزا اندازه گیری شد. یافته ها: کاتالاز در موش هایی که مکمل ویتامینی دریافت کرده بودند و به بیماری مبتلا شدند، بطور معنی داری افزایش یافت(0/049=p). اما افزایش آن با ویتامین d معنی دار نبود(0/287p=). همچنین، سوپراکسید دیسموتار نیز در موش هایی که مکمل ویتامینی دریافت کرده و به بیماری مبتلا شدند، بطور معنی داری افزایش داشت(0/0249=p). اگرچه، این افزایش با ویتامین d معنی دار نبود(0/24=p). هم چنین، میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در موش هایی که مکمل ویتامینی دریافت نموده و به بیماری مبتلا شدند بطور معنی داری افزایش یافت(0/0001p<). نتیجه گیری: استفاده از مکمل ویتامینی با میزان کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی ارتباط معنی دار دارد و می تواند مارکرهای آنتی اکسیدان را افزایش دهد.